اطلاعیهٔ ائتلاف دموکراتیک ملت‌ها در ایران درباره‌ی وضعیت بحرانی کنونی و جنگ میان جمهوری اسلامی و اسرائیل

ملت‌های تحت ستم و مستعمرهٔ تهران در جغرافیای موسوم به ایران

تحولات روزهای اخیر و حملات مستقیم به تأسیسات نظامی و هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران، بار دیگر این واقعیت را آشکار کرد که رژیم حاکم، علی‌رغم دهه‌ها تبلیغات و ادعاهای ایدئولوژیک، به‌شدت آسیب‌پذیر، پوسیده و در آستانه فروپاشی است. برخلاف شعارهای انقلابی، جمهوری اسلامی هیچ‌گاه نتوانسته ساختاری باثبات، شفاف و پاسخ‌گو بنا کند و در بحران‌های داخلی و خارجی، همواره به سمت سرکوب، فریب و جنگ‌افروزی رفته است.

ما به‌عنوان ائتلاف ملت‌های تحت ستم و مستعمرهٔ تهران، ضمن محکوم‌کردن هرگونه حمله به مناطق مسکونی و کشتار غیرنظامیان، یادآور می‌شویم که خود رژیم جمهوری اسلامی، با دهه‌ها سیاست تنش‌زا، حمایت از گروه‌های نیابتی، دخالت در کشورهای دیگر، و شعارهای ماجراجویانه‌ای چون «محو اسرائیل»، بستر چنین رویارویی نظامی را فراهم کرده است. نتیجه‌ی این سیاست‌ها نه‌تنها ناامنی برای کشورهای منطقه، بلکه گرسنگی، سانسور، تبعیض و سرکوب برای ملت‌های داخل مرزهای ایران بوده است.

اکنون که این رژیم در برابر ضربات سنگین نظامی ناتوان شده، و دستگاه‌های امنیتی‌اش دچار اختلال‌اند، ملت‌های مستعمرهٔ تهران باید بیش از پیش آماده‌ی هرگونه سناریو از جمله فروپاشی ناگهانی قدرت مرکزی، گسیختگی ساختارهای حاکمیت، یا شکل‌گیری دوبارهٔ سلطه‌ی مرکزگرایان با نقابی جدید باشند.

تجربه‌ی تاریخی نشان داده است که در دوره‌های خلاء قدرت، در صورتی که ملت‌ها خود را سازمان ندهند، فرصت‌طلبان و نیروهای ماجراجو برای تحمیل دوبارهٔ سلطه یا ایجاد بحران‌های جدید وارد میدان می‌شوند.

در چنین شرایطی، ائتلاف دموکراتیک ملت‌های ایران تأکید می‌کند که:

۱. زمان آن فرارسیده که ملت‌های تحت ستم و مستعمرهٔ تهران، با تشکیل شوراهای محلی و مردمی، کنترل سرزمین‌های خود، منابع حیاتی، زیرساخت‌ها، و امنیت سرزمین‌های خویش را به‌دست گیرند؛
۲. نباید اجازه داد پروژه‌های جدید مرکزگرایان، با وعده‌های فریبنده، ساختار سرکوب‌گر پیشین را در لباسی نو بازتولید کنند؛
۳. تمام تشکل‌های ملی، مدنی، صنفی، دانشجویی و نظامی باید در هماهنگی با یکدیگر، آمادگی کامل برای مدیریت وضعیت‌های اضطراری، از جمله درگیری‌های احتمالی، خلاء قدرت، و تلاش برای غارت منابع یا تهدید ملت‌ها توسط نیروهای فرصت‌طلب را داشته باشند؛
۴. پرسنل نهادهای رسمی، به‌ویژه نیروهای محلی، باید خود را نه خدمت‌گزار رژیمی در حال فروپاشی، بلکه پاسداران واقعی مردم، فرهنگ، و امنیت جامعه‌ی خود بدانند.

ما نه به قدرت‌های خارجی دل بسته‌ایم، نه در پی جایگزینی یک سلطه با سلطه‌ای دیگر هستیم. تنها راه رهایی و آینده، در گرو اتحاد، سازمان‌یافتگی، و ایستادگی ملت‌های تحت ستم بر پایه ارادهٔ آزاد و حق تعیین سرنوشت است.

زنده‌باد آزادی، زنده‌باد اتحاد ملت‌های بپاخاسته، زنده‌باد حق تعیین سرنوشت

۱۸ ژوئن ۲۰۲۵

ائتلاف دموکراتیک ملت‌های ایران:
• تشکیلات مقاومت ملی آزربایجان – دیرنیش
• جنبش دانشجویی آزربایجان – آزوح
• جنبش مبارزه عربی برای آزادی احواز – النضال
• حزب بلوچستان راجی تپاکی گل
• حزب دموکرات آزربایجان جنوبی – گآدپ
• حزب راه آزادی قشقایی – قایی
• حزب مرکز آزربایجان

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *